Ontdek Venetië met de Venice Free Walking Tour

Wanneer je met de trein in Venetië arriveert en het station uitloopt, voelt het even alsof je in een pretpark voor volwassenen terecht bent gekomen. Het plein voor het station is druk, chaotisch en er staan diverse kraampjes met toeristische rommeltjes. Het gebied rond het San Marcoplein en de Rialto brug zijn al niet veel beter en het is lastig uitvinden hoe je de drukte kunt ontsnappen. Gelukkig had ik thuis de Venice Free Walking Tour geboekt en dankzij deze wandeling ontdekten we dat Venetië toch ook nog minder toeristische stukjes heeft. Kijk maar eens mee. 

Venice Free Walking Tour

Tijdens mijn research naar activiteiten in Venetië, stuitte ik op de Venice Free Walking tour. De reviews waren stuk voor stuk lovend en we besloten al snel dat we ook wel een wandeltour wilden doen. Op de website zag ik dat er iedere dag op verschillende tijdstippen tours starten. Op de populairste momenten kun je zelfs uit 3 verschillende vertreklocaties kiezen. Handig. We gaan voor de tour van 15.00u op zaterdagmiddag. Het verzamelpunt is een plein in het hart van de stad.

Verzamelen voor de wandeling

We arriveren na een flinke zoektocht om 10 voor 3 op het afgesproken plein en zijn de eersten. Venetië is echt een doolhof en zelfs Google Maps weet regelmatig niet waar je bent. Hierdoor raad ik je aan om op tijd richting het meetingpoint te wandelen. De gids staat al op ons te wachten en ze stelt zich voor als ‘Lu’, een afkorting van een ingewikkelde Italiaanse naam die ik helaas weer meteen vergeten ben. Niet veel later voegen zich meer mensen bij ons en om 15:00u uur is de groep van 20 personen compleet. Ik schrik een beetje van het aantal mensen en vraag me af hoe handig dit is in de smalle steegjes van Venetië.

Openbaar toilet

Zodra we op pad gaan, blijkt de grootte van de groep geen probleem te zijn. Lu loopt rustig en kiest afgelegen straten, waardoor de groep gemakkelijk bij elkaar blijft. Bij de eerste stop vertelt ze over de voormalige watervoorzieningen van de stad. Ze geeft aan dat er de afgelopen decennia veel verbeterd is, maar geeft hierbij wel een waarschuwing. ‘Het is misschien verleidelijk om tijdens een warme dag te gaan pootjebaden in het water, maar ik raad het je af. De meeste huizen zijn tegenwoordig op het riool aangesloten, maar een deel van de wc’s komt nog steeds rechtstreeks in het open water terecht’. Ondanks dat ik niet van plan was om mijn voeten in het water te hangen, vind ik dit wel een heel vies feitje. Het water oogt meteen een stuk minder onschuldig en ik verbaas me ook over het feit dat het water totaal niet stinkt.

Venetië toeristenstad

De tweede stop is een boekenwinkel die zo te zien in iedere toeristengids staat. Het is een bizar drukke zaak, bomvol boeken en mensen. Ondanks dat ik normaal gesproken gek ben op dit soort winkeltjes, vind ik het nu echt te veel van het goede en ik sta binnen 5 minuten weer buiten. We lopen verder en verkennen daarna de ongebaande paden van Venetië.

Tijdens de wandeling horen we dat Venetië na de Tweede Wereldoorlog zo’n 250.000 inwoners had. Nu zijn er hier nog maar dik 50.000 van over. De stad wordt steeds verder overgenomen door het toerisme en het is bijna onmogelijk om te ontdekken waar de Venetianen zelf vertoeven. Gelukkig biedt Lu hierin hulp: de wijk rondom de San Paolo kerk en het gebied achter het station, het noorden van de stad, zijn populair onder locals. Als je echt Venetiaans wilt eten, kun je het beste naar deze wijken gaan. Kies voor de zwarte spaghetti, zwartgemaakt met inktvisinkt of voor de risotto met zeevruchten als je gerechten uit de regio wilt proeven.

Het einde van de tour

Na 3 uur zit de wandeling erop. Onze voeten doen zeer en ons hoofd zit vol van alle feitjes die we onderweg gehoord hebben. Ik kan echt pagina’s vullen met alle informatie die ik in deze 3 uur gehoord heb, maar het leeft toch het meest als je op de plek zelf bent. Ga je naar Venetië en ben je geïnteresseerd in de geschiedenis, de gebruiken en de mensen? Dan is deze tour absoluut een aanrader.

Moe maar voldaan bedanken we Lu voor deze middag. De wandeling is in principe gratis, maar de gidsen krijgen niet betaald voor hun werk. Als je het kunt missen en je vond de tour goed, is het dus wel zo netjes om een fooi te geven. Uiteindelijk geven wij 20 euro en dit geld is het meer dan waard.