Hiken in het Kaisergebergte in Oostenrijk

Tijdens mijn derde vakantie in Oostenrijk verblijf ik ook een paar nachten in Kitzbühel. We benaderen dit plaatsje vanuit het oosten en komen onderweg langs Wilder Kaiser, een adembenemend mooie rotspartij in het Kaiser Gebergte waar ik mijn ogen niet vanaf kan houden. Meteen besluiten we dat we in de komende dagen hier willen hiken. Na enige research kiezen we een trail uit en beginnen we een dag later aan de wandeling in het Kaiser Gebergte. Kijk mee naar deze prachtige hike waarin ik mijn grenzen heb verlegd. 

Wandelroute Ellmauer Tor

Na best wel wat wikken en wegen kies ik voor de Ellmauer Tor route. Eigenlijk wil ik het liefste een circulaire wandeling maken, omdat ik het niet heel leuk vind om heen en terug hetzelfde traject te lopen. Er zijn wel routes waarbij je in een ronde loopt, alleen gaan deze niet echt het hooggebergte in en dat is juist waar ik naartoe wil. Kijk hier voor een overzicht van alle wandelingen in deze omgeving. De Ellmauer Tor route is 7,7 kilometer een kant op en je klimt 900 meter.  Dit betekent dat je vrij steil omhoog wandelt en de moeilijkheidsgraad voor deze route is rood, wat average betekent. Nu vind ik dat dit vrij weinig zegt, omdat Oostenrijkers zelf vaak ervaren bergwandelaars zijn en het voor Nederlanders toch wat zwaarder is. Persoonlijk vond ik dit in ieder geval een pittige klim die ik niet per se ‘gemiddeld’ zou noemen. Volgens de omschrijving doe je 5 uur over de totale wandeling en ik ben heel benieuwd of we het in die tijd gaan halen. 

Start op de Wochenbrunner Alm

Als je de Ellmauer Tor wil wandelen is het slim om op tijd te beginnen. Wij arriveerden rond 10 uur op de Wochenbrunner Alm vanaf waar je de wandeling start. Voor €4 mogen we het parkeerterrein op en we zien meteen dat het eigenlijk al te laat is: de parkeerplaats staat nagenoeg vol. Zeker in het hoogseizoen is het dus slim om zo vroeg mogelijk te starten. Ten eerste omdat je dan zeker een parkeerplek hebt, ten tweede vanwege het weer. Wij klommen uiteindelijk in 30 graden naar boven, iets wat ik niemand aanraad. Op de Wochenbrunner Alm kun je eerst nog wat drinken bij de grote berghut. Wij kiezen er vanwege de tijd voor om meteen te beginnen en wandelen via een zand/kiezelpad in de richting van het Kaiser Gebergte. 

Over zandpaden door het groen

Het eerste half uur, drie kwartier, lopen we door de weilanden en zien we hier en daar wat koeien. Het pad stijgt langzaam en het is prima wandelen zo. We zien de Gaudeamushütte op ons netvlies verschijnen en weten dat dit de enige stop op de route is. Het voelt gek om hier nu al pauze te nemen en dus besluiten we door te lopen. Ondertussen staat de zon hoog aan de hemel en begin ik het aardig warm te krijgen. Er is geen beschutting onderweg en ik ben blij dat ik op het laatste moment een buff in mijn tas gegooid heb. Zo is mijn hoofd toch een beetje beschermd tegen de genadeloze zon. Het pad wordt steeds steiler en we wandelen ondertussen door lage begroeiing. Ook merk ik dat het zand plaats begint te maken voor meer kiezels.

Kiezels en kale vlaktes

Na ongeveer 1,5 uur klimmen zien we een bordje dat we nog 1 uur en 45 minuten te gaan hebben. Dat lijkt aardig te kloppen met de gestelde 5 uur voor de hele tocht, aangezien naar beneden toch een stukje sneller zal gaan. Het pad is nu compleet veranderd in kiezelstenen en ik vind dat best wel spannend. Bij elke stap let ik goed op dat mijn voet stevig staat, want als je dat niet doet voel je het grind onder je wegschuiven. Het uitzicht is werkelijk fenomenaal en geen moment denk ik aan opgeven. Het is simpelweg te mooi. Wel moet ik onderhand elke 10 meter even uitpuffen. De hitte en de lichamelijke inspanning zijn niet niks en het is super belangrijk om naar je lijf te luisteren en voldoende op adem te komen. Ik ben in ieder geval heel blij dat we 2 liter water meegenomen hebben, want dat is zeker nodig. 

Hoe hoger we komen, hoe meer mensen ons tegemoet lopen. De meesten zijn natuurlijk wijzer geweest en vroeg aan de tocht begonnen. Daardoor zijn ze nu op de terugweg. Er is niet echt een pad maar wel een meest optimale route over de kiezels. Ondanks dat het gebruikelijk is om in de bergen de klimmers voor te laten, kiezen wij er meestal voor om de dalende mensen eerst te laten gaan. Zo kunnen we weer even op adem komen. 

Klauteren naar de top

Voor het laatste deel van deze route moet er enigszins geklommen worden. Er zijn 2 stukken waar je via beugels en een staalkabel omhoog klimt en verder zijn er regelmatig stukken waar je over de rotsen klautert. Ik heb hier echt het gevoel dat ik in een maanlandschap terecht ben gekomen en vind het echt zo tof dat we al zo ver zijn. De top lijkt dichtbij, maar zoals iedereen die wel eens in de bergen wandelt vast kan beamen, valt dit toch wat tegen. Stiekem begin ik me al een beetje zorgen te maken over de afdaling, want het geschuifel over het losse grind lijkt me naar beneden toe nog veel enger. Steeds als deze gedachte in me opkomt, druk ik hem weg: dat zijn zorgen voor later. 

Na precies 3 uur klimmem, bereiken we de top. We hebben het gehaald! We worden beloond met een prachtig uitzicht, al moet ik zeggen dat ik de weg er naartoe misschien nog wel mooier vond. Het cliché blijkt toch weer waar te zijn: niet de eindbestemming, maar de weg ernaartoe is waar het om gaat.

De afdaling vanaf Ellmauer Tor

Na een half uur uitrusten, is het tijd voor de tocht naar beneden. Het moeilijkste stuk komt natuurlijk het eerst: de losse kiezels. Mijn vriend gaat voorop. Ik blijf achter en roep hem na dat ik dit niet durf. Tegelijkertijd besef ik dat ik geen keuze heb en wel zal moeten. Voetje voor voetje begin ik aan de afdaling en ik probeer mijn hakken zo ver mogelijk in het grind te zetten. Dit blijkt een prima tactiek en sneller dan gedacht bevind ik me weer op de beter begaanbare paden. De rest van de weg naar beneden gaat eigenlijk heel soepel en binnen anderhalf uur staan we weer bij de Gaudeamushütte. Nu hebben we dat ijskoude drankje absoluut verdiend en met een hele diepe zucht nemen we plaats in de schaduw van het terras. We zijn precies 5 uur verder en vanaf hier is het nog een half uur naar de auto. Heel netjes gedaan, al zeg ik het zelf! 

Praktische informatie over het Kaiser Gebergte

Hoe kom je bij de Ellmauer Tor?

De Ellmauer Tor ligt in het Kaiser Gebirche, ook wel Wilder Kaiser genoemd. Dit is in de Kitzbüheler Alpen in het noorden van Oostenrijk. Vanuit Kitzbühel rijd je er in een kleine 20 minuten naartoe. Een prima uitvalsbasis dus voor iedereen die dit gebergte wil verkennen. Ik verbleef in Pension Koller in Brixem in Thale, een gehucht naast Kitzbühel. Een dikke aanrader voor iedereen die graag in een  kleinschalig en gezellig pension verblijft met kwalitatief goed eten. 

Wat neem je mee als je gaat hiken in het Kaiser Gebergte?

Een goede voorbereiding is echt belangrijk als je de bergen in gaat. Ik raad je aan om minimaal het volgende mee te nemen/aan te doen: 

• 1 tot anderhalve liter water per persoon
• Buff, pet of hoed tegen de zon
• Ademende kleding
• Regenjack
• Handschoenen bij lagere temperaturen
• Zonnebrand en zonnebril
• Snacks 
• Wandelstokken

Wandelschoenen voor hiken in het Kaiser Gebergte

Bovenstaande is allemaal nuttig, maar als je iets vergeet is het niet het einde van de wereld. Wat wel een absolute must is, zijn goede wandelschoenen. Ik droeg zelf mijn  Lowa Aerox GTX Mid Ws. Dit zijn al 2,5 jaar lang de schoenen die ik het liefst draag. Ze voldeden op zich wel, maar ik had liever mijn zwaardere Lowa Walker GTX Mid aangetrokken. Op deze route is het heel belangrijk om genoeg enkelondersteuning te hebben en de Aerox zijn daar te soepel voor. De Walker is stijver en is veel minder flexibel dan de Aerox. Hierdoor zwik je niet zo snel om en heb je veel meer stabiliteit op moeilijke ondergrond zoals kiezels en grind. Ook zijn deze dankzij de GORE-TEX coasting waterproof. Iets waar je heel blij mee bent als je toch in een regenbui terecht komt. Kies voor een wandeling in de bergen altijd voor passend schoeisel. Zeker als je ruwer terrein verwacht is het echt nodig om schoenen te dragen die je voeten en enkel flink ondersteunen.