Langzaam ontwaak ik uit een korte slaap. Op de wekker zie ik dat het kwart voor 2 ’s nachts is en dat we nog een kwartiertje hebben om ons aan te kleden. Versuft wrijf ik de slaap uit mijn ogen en maak ik me klaar om aan de grootste uitdaging van onze reis door Sri Lanka te beginnen: vannacht beklimmen we Adam’s Peak. Deze berg is 2243 meter hoog en via 5500 treden leg je zo’n 7km af voordat je op de top staat. Omdat Adam’s Peak heilig is voor Boeddhisten, Moslims, Christenen én Hindoes is het één van de drukst bezochte plaatsen in Sri Lanka. De berg wordt veelal ’s nachts beklommen zodat je op tijd boven bent om een prachtige zonsopkomst mee te maken. Na snel onze tanden gepoetst te hebben zijn we klaar om te gaan. Nog 5500 traptreden te gaan!
We slapen in Daddy’s Guest Home, één van fijnere hotels in Dalhousie, aan de voet van Adam’s Peak. Als we ons hotel uitlopen zien we hier en daar andere mensen op pad gaan. Het is niet heel druk en er zijn ongeveer evenveel locals als toeristen op de been. De weg vinden is makkelijk: volg het lint van winkeltjes dat langs de verder donkere weg loopt en je loopt vanzelf goed. Het eerste stuk hebben we er flink de pas in en we halen continu mensen in. We lopen steeds een paar treden waarna er weer een stuk vlakke grond volgt. Ik grap nog: “Als het zo blijft, gaat het een eitje worden.” Mijn vriend antwoordt hierop dat we, als de weg niet snel steiler wordt, over 24 uur nog niet boven zullen zijn. En inderdaad, vrijwel meteen na deze woorden verandert het pad in een echte trap die met de gemaakte meters alleen maar verticaler wordt. Toch gaat het me nog verrassend goed af en ik raak betoverd door de sfeer van Adam’s Peak. Veel locals zijn op weg naar beneden en wat je af en toe ziet is verbijsterend: kleine kinderen die vrolijk de trap afrennen, moeders met baby’s op hun rug en hoogbejaarde stellen die met stokken zo goed en zo kwaad als het gaat naar beneden hobbelen. De meeste van hen lopen ook nog eens op blote voeten. Hierdoor besef ik me weer dat ik op bedevaartstocht ben. Deze mensen hebben de top bereikt vanuit hun geloof. Nu geloof ik niet, maar ik voel wel dat ik de top ook moet halen, puur voor mezelf.
Met ferme passen lopen we door en na zo’n anderhalf uur flink doorstappen beseffen we ons dat we op dit tempo ruim voor zonsopkomst boven aan gaan komen. We besluiten te stoppen voor een kop thee. Ook dit is een moment dat ik niet snel zal vergeten: we drinken ergens halverwege een berg een kopje thee, onder begeleiding van Boeddhistische liederen die uit de speakers schallen. Naast ons staat een verkoper verse rotti te bakken en er trekt een constante stoet met de meest uiteenlopende types mensen aan ons voorbij. We kijken elkaar aan en prijzen ons gelukkig dat we dit mee mogen maken. Daarna gaan we op pad voor het zwaarste deel van de tocht.
Tijdens het laatste stuk van de beklimming zijn de traptreden enorm steil zijn en ik moet me vasthouden aan de reling om mezelf af en toe de volgende trede op te trekken. Tot aan dat moment maakten we nog geregeld een praatje maar nu kunnen we ons echt alleen nog maar op de volgende tree concentreren. Stap voor stap slepen we onszelf naar boven. Na elke 10 tredes moet ik een halve minuut rust houden zodat ik weer op adem kan komen. Grappig is dat je op dit punt continu dezelfde mensen ziet: jij haalt hen in, je neemt rust, zij halen op dat moment jou in en 20 seconden later loop je ze weer voorbij omdat zij rust nemen. Dit spelletje gaat zo nog een uur lang door voordat dan toch eindelijk de top in zicht is. Eenmaal boven aangekomen zien we dat de top volledig vol ligt met slapende mensen. Verbaast stappen we voorzichtig over hen heen, op zoek naar een goed uitkijkpunt voor de zonsopkomst. De kant met het beste zicht zit al volledig vol met mensen en dus nemen we genoegen met een zijkant. Of het typisch Aziatisch is om hier niet bij stil te staan weet ik niet, maar feit is wel dat er precies op het punt waar de zon op kwam een soort toilethuisje staat. Fijn, daar is echt goed over nagedacht. Gelukkig ligt het hokje wat lager dan het punt waar we staan en we kunnen er net overheen kijken. Daar staan we dan, als sardientjes in een blik tegen een kippengaashek aangedrukt om de zonsopkomst te zien.
Met een blauwe gloed aan de horizon kondigt de zon zich aan, waarna de kleur van de lucht al snel in intens oranje verandert. Op de berg slaan de monniken op de trom en klinken er tonen van andere instrumenten. Om ons heen huilen er wat mensen en ik kan me heel goed voorstellen waarom: na een loodzware klim getrakteerd worden op dit uitzicht is werkelijk een bijzonder moment en ik had het zelf ook voor geen goud willen missen.
Nadat de zon volledig opgekomen is, beginnen we aan de lange tocht terug. Nu pas zien we door wat voor prachtig landschap we de hele nacht gelopen hebben en we genieten intens van het uitzicht. Mijn spieren trillen enorm, waardoor ik een groot deel van de daling al rennend afleg. Na zo’n 2,5 uur komen we moe maar extreem voldaan beneden aan. Ik ben trots op mezelf dat ik het gedaan heb en ik weet op dat moment dat ik deze ervaring nooit van mijn leven meer ga vergeten. Ook nu ik er aan terug denk, besef ik me opnieuw hoe bijzonder deze tocht was en hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen dat ik dit soort dingen in mijn leven kan doen.
Mocht je ooit naar Sri Lanka gaan, sla dan zeker Adam’s Peak niet over. Het is zwaar, het is afzien, maar het is ook een geweldige ervaring die je niet mag missen. Ben je benieuwd wat je nog meer moet dan als je dit bijzondere land bezoekt? Check dan zeker even de belangrijkste bezienswaardigheden van Sri Lanka.
Meer tips voor je reis naar Sri lanka
Het kan zijn dat dit artikel affiliate links bevat. Dit betekent dat wij een kleine commissie ontvangen wanneer je via deze linkjes iets boekt. Dit kost jou uiteraard niets extra. Heb je iets aan onze tips gehad? Dan zouden we het super vinden als je je reis (of je huurauto, accommodatie, vliegticket, excursie of reisproduct) via de linkjes in dit artikel wil boeken. Heel erg bedankt en we wensen je een geweldige reis! Liefs, Kimber & Saskia
Zoveel interessante plekken in de stad Ella. We reisden Ella met de trein.
Kan een bezoek brengen aan de Negenboogbrug, Small Adam’s pak, Ella-rotsachtige plaatsen. Goede ervaring met treinreizen. We reisden met de trein van Nanuoya naar Ella. Chauffeur Sri Lanka uit Sri Lanka kwam met onze tassen naar ons station. vol plezier !!
Ik ben nu in Sri Lanka met jokerreizen en we gaan deze nacht ook naar Adam’s Peak
Wat een fijn stukje over Adams peak! Wij gaan over een maand ook naar Sri Lanka en willen zeker Adams peak doen. Wat is de beste route? We willen in ieder geval van Colombo/negombo naar kandy en Ella. Wanneer kunnen we het beste Adams peak doen? Vanaf welke plek is het het makkelijkst te bereiken?
Bedankt voor het mooie compliment en super fijn dat je bijna naar Sri Lanka vertrekt! Ik heb zelf deze route gevolgd: https://reisgenie.nl/rondreis-sri-lanka/ . Hierin staat alle informatie die je nodig hebt, ook wat betreft Adams Peak :D. Alvast een geweldige reis gewenst!
Hoi Lidianne,
Gaaf dat je ook naar Sri Lanka gaat! Ik kwam vanuit Kandy en na de beklimming reisde ik naar Ella. Mijn hele route door Sri Lanka vind je hier: http://www.reigenie.nl/rondreis-sri-lanka . Veel succes met plannen en alvast een mooie reis gewenst!
hi!
Momenteel ben ik bezig met het ‘plannen’ van mijn route. Vanuit waar ben je gekomen voor Hatton/Dalhousie en hoe ben je verder gegaan? 🙂
Wat een tof verhaal! Ik vertrek as vrijdag naar Sri Lanka en wil ook Adam’s Peak gaan afleggen, maar lees verhalen dat het -omdat het buiten het pelgrimsseizoen is- de berg wat nat en glibberig kan zijn, het pad niet verlicht is en vrijwel alle stalletjes ook niet aanwezig zijn langs de route. En dat de hele trip dus best wel gevaarlijk kan zijn. Weet jij hier meer van?
Hoi Nathalie,
Ten eerste, wat fijn dat je vrijdag naar Sri Lanka vertrekt! Het is zo’n geweldig land :).
Wat betreft Adam’s Peak vind ik het moeilijk om hier iets over te zeggen. Ikzelf was er wel in het juiste seizoen waardoor ik me niet verdiept heb in de omstandigheden buiten het pelgrimseizoen. Ik zou je aan willen raden om het ter plaatse na te vragen voordat je naar Adam’s Peak afreist. Sri Lanka is klein en als je vanuit Kandy of Ella (of een andere plaats) richting Dalhousie gaat, weten ze daar wel of het op dat moment goed te doen is. Een andere optie is om een hotel in Dalhousie te bellen en daar navraag te doen. Ik denk dat je op deze manier een goed beeld krijgt van de mogelijkheden.
Heel veel succes en ik hoop echt dat je de klim kunt maken!
Leuk verhaal! Ik vertrek in November naar Sri Lanka en hou van klimmen dus kan deze niet overslaan! Waar sliepen jullie, in welke plaats? Moet je dan nog iets regelen? Dank je, en ga vooral verder met reizen en ontdekken!
Hi Sylvia,
Wat een fijn vooruitzicht zeg! Je kunt het beste een hotelletje boeken in Dalhousie. Hier kom je door de trein te pakken naar Hatton en vanaf daar op de bus te stappen (ongeveer 1 uur rijden). Bussen staan voor het station te wachten dus dat kan niet missen. Buiten een slaapplaats voor een paar uur hoef je niets te regelen, je loopt rond 2u weg bij je hotel en begint :D. Heel veel plezier!
Wat een fijn verhaal om te lezen! Toch altijd jammer dat het bij dit soort dingen zo immens druk is. Maar prachtig, dat was het volgens mij zeker!
Dankjewel voor je lieve reactie, Laura! Ik moet bekennen dat ik de klim zo veel gaver vond dan het uiteindelijke doel, precies vanwege die drukte ;).
Genoten van dit verhaal. Adam’s Peak komt op mijn bucketlist te staan, dank!
Wat een leuke reactie, jij ook bedankt!
Super leuk artikel. Ik ga in augustus drie weken naar Sri Lanka en Adam’s Peak zullen we zeker niet overslaan!
Wat een heerlijk vooruitzicht! Houd Reisgenie in de gaten, er volgen nog meer Sri Lanka-artikelen :).